DAG 17
Woensdag, dag 17 van de Suikervrij Challenge en daarmee zijn we al bijna op de helft van de 3e week!
In de mail van vandaag vertel ik nog even iets over hoe je op dit punt nu nog het beste om kunt gaan met je behoefte om tussendoor te snacken en snaaien. Waar dat vandaan komt en hoe je daarbij het beste naar de oorzaak kunt kijken! Laat je even in de online omgeving weten of je hier iets van herkent?
Welkom op deze woensdagochtend. Hopelijk zit je een beetje lekker in je week en heb je je ritme weer te pakken. In deze mail wil ik het graag even met je hebben over wat mogelijk de daadwerkelijke oorzaak achter je eetgedrag kan zijn. Eten is namelijk niet altijd gelinkt aan daadwerkelijk honger hebben.
Daar ben je wellicht de komende periode wel een beetje achter gekomen.
Dat wanneer je jezelf bijvoorbeeld de vraag stelde: “Mag het ook een boterham met kaas zijn?”. Dat het dan eigenlijk niet perse zo nodig was om te eten en dat het dus vooral ging om weer even wat lekkers te willen. Weer even die afleiding. En dat er wellicht toch een andere oorzaak achter jou daadwerkelijk eet behoefte zat.
Er is een quote die ik een aantal jaren geleden heb gehoord en die zo onwijs treffend is.
Dit is de quote:
“If hunger is not the problem,
then eating is not the solution”
en door jezelf dus heel duidelijk te testen op, heb ik eigenlijk daadwerkelijk wel honger, kom je er dus achter dat het wellicht heel veel van de keren niet per se honger is.
Hier moeten we dus naar een andere oplossing kijken voor die eetbehoefte. Want dan is die eet behoefte dus niet honger getriggerd, maar getriggerd door iets anders wat daaraan ten grondslag ligt.
En dat zou dus zomaar eens wat anders kunnen zijn zoals, vermoeidheid, wellicht stress, studie ontwijkend gedrag of niet aan een andere taak willen beginnen, het idee hebben dat je een beetje verveeld bent etc. Er zijn eigenlijk een legio aan oorzaken wat jou allemaal weer richting eten krijgt. Omdat je brein in het verleden het signaal heeft gehad van dat fijne, korte gevoel, die dopamine kick en het laat jou dus constant die soort van shortcut nemen om eten als oplossing aan te dragen.
Als je dit herkent zul je dus moeten kijken naar de daadwerkelijke oorzaak.
Stel jezelf de vraag op het moment dat je die eet behoefte voelt.
Wat ben ik op dit moment eigenlijk aan het ontwijken? Waar probeer ik voor weg te lopen?
Dat is dus een mooie uitdaging op dit punt voor jou om daar eens bij stil te gaan staan.
Om jezelf die vragen te stellen op het moment dat je dus voelt dat de drang naar eten vaker bij je terugkomt. Dat het niet perse dus die zoete trek is of die afhankelijkheid daarvan, maar meer het eten om het eten.
Ik weet dat deze vraag heel veel mensen ook nog zou kunnen helpen om op die manier gewoon eens naar je eigen gedrag en naar je eigen patronen te kijken. Misschien realiseer je je dan dat je eigenlijk wat anders te doen staat om het daadwerkelijke probleem op te kunnen lossen.
Want nogmaals, eten is eigenlijk een pleister op de wond in dit geval. Maar de wond lost niet op. En eten zorgt eigenlijk enkel voor afleiding, voor het dempen van bepaalde gevoelens die vervolgens als een boemerang weer bij je terugkomen. Ga eens op onderzoek uit naar de daadwerkelijke oorzaak van je eetgedrag. Ga op zoek naar een passende oplossing. Voel je je vermoeid? Ga dan uitrusten. Voel je verdriet? Zorg dat je een schouder hebt om op te kunnen huilen en je verdriet kwijt te kunnen. Ga kijken naar die oorzaak, kijk wat voor jou passende oplossingen zijn en je gaat zien dat je eetgedrag daarmee zal veranderen. Laat het maar eens heel eventjes indalen vandaag. Ik wens je in ieder geval weer een hele mooie dag !